Verslagen
Het ware verhaal op Langkawi.
26-12-2018
Het ware verhaal geschreven door Evelien
Op 24 november ben ik samen met Floor, Martijn en Bowie richting Kuala Lumpur gevlogen voor een vakantie aan boord van de Blue Roger met Frank en Sandra. Waarbij ik één dag in Kuala Lumpur zou verblijven en daarna direct door zou gaan naar Frank en Sandra. Terwijl Floor en Martijn met Bowie de touristische route door Maleisie zouden nemen. Na een reis van 13 uur kwamen we aan in Maleisië en gingen we met de auto die Floor en Martijn gehuurd hadden richting de airbnb waar we zouden overnachten. Dit ging niet allemaal even soepel maar we zijn uiteindelijk gearriveerd. Totdat we op de hotelkamer in Kuala Lumpur waren was bij mij het vakantiegevoel nog niet echt aanwezig. Dit veranderde echter toen ik op het balkon stapte op ongeveer de 30e verdieping. Het uitzicht over de stad was indrukwekkend en gewoon echt heel bijzonder.
26 november nam ik tijdelijk afscheid van Floor, Martijn & Bowie om hun een week later weer te zien op de Blue Roger. Na een bussreis van vier en een half uur kwam ik aan in Lumut, waarbij Frank en Sandra mij opwachten. Ik had ze acht maanden niet gezien en en was heel fijn om elkaar gewoon weer even vast te kunnen houden. Naast Frank en Sandra was ook de havenmeester James er om ons terug te brengen naar de Marina (ipv een taxi). Ze hadden goed contact met deze man en hij aangeboden hen naar het busstation te brengen. De avond ging vrij direct verder in een etentje met wat zeilers van de rally, waarbij aan de hoeveelheid zoenen en knuffels die ik kreeg van vreemde mensen het duidelijk was dat er toch vrij regelmatig over mij verteld was. Wat ik eigenlijk wel heel grappig vond.
De volgende dagen zeilden we langs de kust van Maleisië waarbij we 's nachts in de meest mooie baaien verbleven, genoten van het weer en lekker eten. Het was leuk om daadwerkelijk mee te maken waar ik al twee jaar over las op de website van Frank en Sandra. De manier waarop zij de wereld rondvaarden en hoe de dagelijkse gang van zaken eruit zag.
Als ik thuis ben sport (kickboksen) ik met vrij grote regelmaat en ik was niet van plan dat te laten gaan op vakantie. Dus vastbesloten als ik ben was ik in Georgetown op Penang op zoek gegaan naar een fitnessgym. Deze had ik gevonden op anderhalve kilometer van de boot en ik dacht hier wel even heen te kunnen lopen. Dit bleek echter minder gemakkelijk dan ik dacht en ik heb anderhalve kilometer langs een vrij doorgaande weg gelopen waarbij auto's en scooters langs mij heen raasden, mij afvragende of dit het allemaal wel waard was. Eenmaal aangekomen was het toch gezellig, ik werd direct door een paar lokale meiden gevraagd of ik mee wilde doen met de groepsles. Dit heb ik gedaan en vervolgens hebben we daarna nog wat gegeten en heeft één van hen mij weer naar de steigers gebracht waar ik opgehaald kon worden met de dinghy door Frank en Sandra. (Dit ging middels luid geroep en schijnen van zaklampen aangezien we elkaar niet heel goed konden vinden in het donker).
Op 31 november kwamen we aan op Langkawi waarbij we moesten inklaren bij de immigratiedienst. De spanning die hierbij gepaard ging bij Sandra maakte voor mij wel duidelijk dat dit niet altijd even makkelijk verliep. San had mij eerder verhalen verteld over hoe moeilijk de medewerkers kunnen doen bij het inklaren dat ik snap dat ze er tegenop zag. Vooral corruptie was regelmatig een probleem. Gelukkig waren ze op Langkawi vriendelijk en verliep het allemaal erg soepel.
2 december kwamen Floor, Martijn en Bowie aan boord. Dit was even wennen hoe gingen we dit doen aan boord met z'n zessen waarvan één 1-jarige. De eerste nacht was uitdagend, het was zeer warm in de Marina en Bowie was veel wakker. Aangezien ik nu een nieuwe slaapkamer toegewezen had gekregen in het midden van het schip (volledig vrijwillig), kon ik meegenieten van het feit dat Bowie veel deed behalve hetgene wat ie moest doen, slapen (Floor, Martijn en Bowie sliepen nu in het vooronder waar ik eerst sliep). Gelukkig ging dit stukken beter naarmate de vakantie vorderde.
In de week daarop kwamen we in een soort ritme van zeilen, zorgen dat Bowie nergens vanaf viel (dagtaak), genieten van de omgeving, lopen op onbewoonde eilanden met aggresieve apen en bizar harde jungle geluiden, zwemmen in open water (wat ik eng vind en waar natuurlijk meerdere malen grapjes over zijn gemaakt) en genieten van elkaars aanwezigheid. We hebben zowaar drie verjaardagen gevierd en sinterklaas. Met gewoon geweldige gedichten van Floor en Martijn.
De week dat we met zijn zessen aan boord waren vloog daadwerkelijk om en voor ik het wist vertrokken Floor, Martijn en Bowie weer richting het vasteland. Stiekem miste ik al direct het feit dat Bowie vrijwel elke ochtend even bij mij in bed werd gezet omdat z'n flesje gemaakt moest worden.
In de daaropvolgende dagen hebben we nog wat mooie tochtjes gevaren en heb ik nog een les Muay Thai kunnen volgen. Dit is de thaise versie van het kickboksen en is iets wat ik heel erg graag wilde doen voordat ik terug naar huis zou gaan. Op mijn laatste avond aan boord gingen we nog uit eten met mensen van de rally waar Frank en Sandra veel mee hadden gevaren. Ondertussen had ik al heel wat van deze mensen leren kennen en vond ik het heel gezellig om mee te gaan. Het was een grote groep en en waren ook optredens van diverse dansers waarbij ook wij mee moesten dansen. Al met al was dit een perfecte afsluiting van een geweldige vakantie die voorbij is gevlogen en waar ik ontzettend van heb genoten. Bedankt Pap en San!! (En Floor, Martijn en Bowie).
De volgende ochtend hebben ze mij op het vliegtuig gezet naar Kuala Lumpur waarbij ik mijn vlucht terug naar Nederland heb gepakt. Vrijdagochtend 14 december ben ik om 06:00 uur weer geland op Schiphol om vervolgens weer terug te keren naar de realiteit van het normale dagelijkse leven.
Het ware verhaal – verslag Martijn & Floor
In de zomer van 2017 hadden we, samen met Evelien, Frank en Sandra al willen opzoeken in Frans Polynesie maar de zwangerschap van Floor gooide roet in het eten, want in dat gebied bleek Zika te heersen. Geweldig dus, dat we nu met z’n drieën op Schiphol staan om naar Maleisië te gaan. En dus ook met Bowie erbij die deze vakantie 1 jaar zal worden! De vlucht gaat goed hoewel Bowie niet echt wil slapen en we gedurende 12,5 uur meer rondjes lopen dan op onze stoel zitten. Kunnen Evelien en Floor in ieder geval weer eens lekker bijpraten. In KL aangekomen gaan we op zoek naar onze huurauto, eentje van het lokale merk ’Proton Saga’ en op naar ons appartement op 8 min. lopen van de Petronas Towers. Onderweg hebben we vooral nog even een saga met het lokale tol systeem. Hier blijkt een pas voor nodig te zijn die we niet hebben en die ook niet te koop is bij de tolpoortjes. Opportunistisch als we zijn kopen we de eerste tolbeambte om met onze laatste 5 euro, niet wetende dat er daarna nog 3 poortjes zullen volgen. Gelukkig zijn er twee Maleisische dames bij een Dunkin Donut die ons uit de brand helpen en hun pas aan ons geven; opgelost! Het blijkt exemplarisch voor hoe behulpzaam de Maleisische bevolking is. Na een dagje KL waarin we de Petronas Towers bekijken en onze jetlag uitslapen vertrekt Eef met een kilo meegebrachte kaas en de nodige bootonderdelen met de bus naar Pankor. Wij gaan nog een dagje de stad is, gaan eten bij een oud-collega van Martijn en bezoeken de theeplantages in het binnenland (Cameron Highlands). Bowie heeft met z’n blonde haartjes en blauwe ogen enorm veel bekijks en in elk restaurant staan de obers in de rij om een ‘baby chair’ voor ‘m te halen, een banaan te snijden of gewoon met ‘m rond te lopen. Wat ’n fijn land!
Het cruisen met onze Proton (het klinkt futuristisch maar het is in feite een uitgeklede opel astra) gaat goed (in Maleisië moet je links rijden). Na nog ’n dagje Georgetown (waar Eef, Sandra en Frank vlak voor ons met de Blue Roger hebben gelegen) rijden we naar het noorden waar we de auto laten staan en met een ferry naar Langkawi gaan. Op 2 dec. zien we elkaar in de terminal bij Kuah. Wat zijn Frank en Sandra bruin en wat zien ze er relaxed uit! Evelien is inmiddels ook al lekker bijgekleurd. We duiken meteen met z’n allen het zwembad in van de Marina. Net voor onze reis hebben we nog snel een mooie zwemband voor Bowie gescoord en dat blijkt een schot in de roos. De eerste nacht is het slapen wat uitdagend in het vooronder met de hitte (32) graden en Martijn verkast halverwege de nacht naar de kuip. De rest van de week gaat het goed en liggen we steeds voor anker waardoor we ’s avonds wat verkoeling hebben van de wind. Wat een te gekke plek is Langkawi en wat voelen we ons paradijsvogels dat we elke dag weer een paar uurtjes kunnen zeilen om vervolgens voor een verlaten strandje met tropisch oerwoud erachter voor anker te gaan.
Bij het eerste strandje waar we met de dinghy naartoe gaan krijgen we van onze ervaren gastheer en dame meteen een paar tips mee: ’Smeer je goed in, Deet en zonnebrand, draag een hoed en neem een scherpe stok mee tegen de apen!’. Haha, het is nog niet niks zo’n tropisch eilandje. Eenmaal op zo’n strandje hoor je vaak een heel hoge fluitende toon, dit blijkt te komen van een soort bij-achtige insecten horen we later. Het wordt een week met een loom ritme waar we gemakkelijk gewend aan raken. Van ’s ochtends opstaan, met Bowie spelen, dan ontbijten met cornflakes en fruit en zwemmen. Bowie die 1,5 uur gaat slapen, dan een paar uur zeilen met een lekker ouderwets Mulderbroodje; getoast of met een gebakken ei met kaas erop. Bowie die ’s middags onder het zeilen ook gewoon een dutje doet waarna we rond 16u voor anker gaan en het tijd is voor een Tiger biertje en een frisse duik. We krijgen een kijkje in het zeilersleven van Frank en Sandra; een leven waarin elke dag weer wordt gekeken hoe de wind waait en hoe de reis te vervolgen en er ondertussen veel contact is met de internationale medezeilers. Het is heel erg in het hier en nu.. we pakken deze mindfullness training maar mooi even mee. Wat ook mooi is is dat iedereen weer in z’n oude rol valt; alsof we elkaar afgelopen maand nog gezien hebben. Frank en Martijn nemen de politiek en de voetbalstanden door, Floor’s carrière bij de waterpadvinders (nee pap ‘zeeverkenners’) en overige ondernemingen wordt geëvalueerd. Daarnaast krijgen we van Frank natuurlijk de nodige geschiedenisles, oa over de ruil van Manhattan met een van de Banda eilanden, waar we later in onze vakantie nog mooi de sier mee kunnen maken wanneer we een oostenrijker ontmoeten die ook op de Banda eilanden is geweest en in Wenen op een klipper woont die hij heeft gekocht in Monickendam; tsja de wereld is klein. Na een paar dagen starten we na het eten onze hartenjaagcompetitie die de rest van de week zal aanhouden, waarbij Sandra af en toe aangeeft dat ze de regels niet helemaal kent en dat Frank haar verkeerd adviseert, maar het maakt allemaal niet uit want ze pakt wel de 2x de winst! We komen langs een strand waar Sandra 8 jaar geleden verbleef tijdens een vakantie en voor het eerst contact had met Frank over een zeilafspraak met z’n tweeën; wat bijzonder dat we hier nu met z’n allen op de boot langs zeilen.
Frank blijkt te floreren in z’n opa rol; hengelen in een bakje water met plastic visnet, samen aan de lier draaien of de volume knop van de speaker van 2 naar 10 en weer terug, Bowie heeft ’t naar z’n zin. Floor geniet van het zeilen, mooi om te zien dat alle navigatie via de ipad gaat. Martijn staat ook veel achter het roer en assisteert bij een issue met de pomp van de toiletten; af en toe duikt een van ons ook nog wel eens het vooronder in voor een extra uurtje slaap, pure luxe. Daarnaast hebben we de nodige festiviteiten, sinterklaas op 5 dec; waarbij iedereen in de ochtend ineens verdacht veel binnen zit (zwetend bij 32 graden) om de voorbereidingen te doen. De meegebrachte chocoladeletters uit Nederland hebben zowaar de reis overleefd. Daarna een reeks verjaardagen; Sandra op de 7de, Bowie de 8ste en Floor de 9de. Wat bijzonder dat we zo met z’n drieën na elkaar jarig zijn aan de andere kant van de wereld! Voor Bowies verjaardag wordt zelfs een heuse appeltaart gebakken door Frank en ’s middags eten we als lunch pannenkoeken gemaakt door Sandra. Met Eef maken we een dagje Langkawi onveilig met gehuurde scooters. En zo is het ineens alweer de 10de en gaan we na een laatste diner in de haven van boord om de ferry terug te nemen naar het vaste land. Na nog een paar prachtige dagen middenin de natuur en een tweetal nachten in KL, waar het overal kerst is in de shoppingmalls inclusief grote hoeveelheden fake sneeuw, landen we op 16 december weer op Schiphol waar de eerste echte sneeuw van het jaar inmiddels gevallen is. Wat een mooie vakantie. Eentje om te koesteren en niet meer te vergeten! Bedankt lieve Frank en San (en Eef!), tot over een paar maanden!
Blue Roger Blogs
01-06-2019 - Aankomst
25-05-2019 - Stoomschip Blue Roger
12-05-2019 - Terug in Spanje en Portugal
29-04-2019 - Met grote snelheid door de Middellandse Zee
19-04-2019 - Blue Roger terug in de Middellandse Zee
04-04-2019 - Terug in de Rode Zee, naar Suez.
09-03-2019 - Rode Zee
21-02-2019 - Van India naar Djibouti
03-02-2019 - Oversteek naar India
30-01-2019 - Thailand, één van de vele ware verhalen.
22-01-2019 - Mooi Thailand
09-01-2019 - Thailand, blog volgt over enige tijd.
26-12-2018 - Het ware verhaal op Langkawi.
22-12-2018 - Langkawi met Floor, Evelien, Martijn en Bowie.
14-12-2018 - Singapore en Maleisië
27-11-2018 - Eind van de Indonesië rally.
06-11-2018 - Het verhaal aan boord van Jan Willem en Marleen.
30-10-2018 - Belitung & Bangka
21-10-2018 - De orang-oetan
15-10-2018 - Bali en Bawean
12-10-2018 - Een droomreis. (Het ware verhaal van Ariëtte)
21-09-2018 - Flores, Sumbawa en Lombok
29-08-2018 - Het eiland Buton, Celebes.
21-08-2018 - Tifu op het eiland Buru
16-08-2018 - Spice Islands
03-08-2018 - Naar Indonesië
19-07-2018 - Op naar T.I.(Thursday Island)
14-07-2018 - Cairns
16-06-2018 - Whitsunday Islands en Magnetic Island.
04-06-2018 - Op weg naar de Whitsunday Islands
04-06-2018 - Het (ware) verhaal van Marjan en Theun.
22-05-2018 - In noordelijke richting langs de kust richting Fraser Island
14-05-2018 - Reparaties aan boord, familie aan boord
06-05-2018 - We are back!
03-11-2017 - Australië !
17-10-2017 - Nieuw Caledonië
05-10-2017 - Bula !
28-09-2017 - Het ware verhaal, deel 3;)
22-09-2017 - Tonga en naar Fiji
10-09-2017 - Walvissen
28-08-2017 - Oversteek van Bora Bora naar Niue.
15-08-2017 - De Society Islands (deel 2)
10-08-2017 - Society eilanden (deel 1)
24-07-2017 - Overtocht Tuamotus met gebroken verstaging
03-07-2017 - Markiezen
23-06-2017 - Pacific
20-05-2017 - Wachten in Panama
05-05-2017 - Cartagena
26-04-2017 - we staan in Zilt Magazine
24-04-2017 - Curacao
28-03-2017 - Naar de ABC eilanden
10-03-2017 - Naar het zuiden
25-02-2017 - Guadeloupe
12-02-2017 - St Kitts, Nevis en Antigua
30-01-2017 - Ontmoetingen
16-01-2017 - Het ware verhaal (deel 2)
15-01-2017 - Van Dominica en Guadeloupe naar Sint Maarten
11-01-2017 - Klussen op Martinique
03-01-2017 - In de Caribbean: Barbados en St Lucia
24-12-2016 - De oversteek over de Atlantische oceaan (4-21 december)
03-12-2016 - Voorbereidingen oversteek Atlantische oceaan
27-11-2016 - Tenerife en La Gomera
22-11-2016 - Het ware verhaal.... ;-)
19-11-2016 - De Canarische eilanden
11-11-2016 - De oversteek naar de Canarische eilanden
06-11-2016 - We pakken het weer op.
19-10-2016 - Een zwarte dag
05-09-2016 - In de Spaanse ria's
01-09-2016 - De eerste oversteek
28-08-2016 - Het buitenboord motortje
24-08-2016 - Kennismaking met Zuid Engeland
19-08-2016 - De eerste dagen
14-08-2016 - we zijn vertrokken
04-08-2016 - we maken plannen om te vertrekken
26-07-2016 - Huwelijksreis