Verslagen
Terug in de Rode Zee, naar Suez.
04-04-2019
Op 23 maart vliegen we terug naar Port Ghalib. Doel is om wat van Egypte te zien en door te gaan naar het noorden, richting Port Suez, de toegang tot het Suez kanaal.
Bij aankomst in Port Ghalib, ligt ons bootje er gelukkig goed bij en terwijl we de boot weer vaarklaar maken, organiseren we een tweedaagse tour naar Luxor. We gaan 25 en 26 maart per taxi naar Luxor een tocht van 5 uur door de woestijn. We worden direct geconfronteerd met de Egyptenaren als een Egyptische man met Frank op de foto wil, en boos wordt als we hem daarvoor geen geld geven. Bij aankomst in Luxor worden we opgevangen door onze vrouwelijke gids voor 2 dagen, Jacky. Ze begint direct met een uitleg over de verschillende periodes in Egypte en de locaties van vroegere hoofdsteden. Daarna uitleg over de verschillende tempels. Ze doet het fantastisch, en heeft de meest prachtige verhalen, we hangen aan haar lippen. Eerst naar Karnak naar de tempel van Amon, de grootste tempel die er is, en daarna de Luxor tempel, verbonden door de Sfinxenlaan : “Street of the Sphinx’
We besluiten een Nijl zeiltocht bij zonsondergang te maken in een Feloeka, een privé tourtje op de Nijl met 3 neven, en het is prachtig hoe deze zeilboot , zwaar te besturen, zeilt met een los emmerzeil wat rond de mast draait.
De volgende dag naar de westoever naar de ‘Vallei van de Koningen’/ ‘Valley of the Kings’ ofwel ‘Het Koningsdal’. Daar waar 62 graven/tombes zijn ontdekt van de Koningen tussen 2000 BC en 300 BC. De laatste en meest bekende van Toetachamon. Maar zeker niet de grootste, de enige echter die in de moderne tijd ongeopend werd gevonden. Er moeten nog zo’n 230 graven zijn die niet ontdekt zijn.
We lopen de grafkelders in en zien alle prachtige hiërogliefen langs de wanden, met alle verhalen, die door onze gids zijn toegelicht. We kopen in een steenfabriek een hiëroglief, getekend op limestone.
Daarna naar de tempel van Hatsjepsoet, de enige regerende koningin die Luxor had, die tempel was heel groot en 3 heeft verdiepingen tegen de berg gebouwd. Zeer indrukwekkend, en ook nu nog wordt er hard gewerkt aan alle restauraties en nieuwe tempels en beelden.
Dan terug naar de boot, een rit van 5 uur door de woestijn, de chauffeur wil ook graag naar huis en scheurt met 140 km per uur over een donkere weg, met veel tegenliggers. We zijn blij ls we weer veilig bij de boot zijn.
De dag daarna is de wind voor de komende dagen heel goed en besluiten we dat we de oversteek naar Port Suez, de haven aan de zuidkant van het Suezkanaal in één keer gaan maken. Dus niet langs de kust waar alle riffen zijn. We vertrekken met 3 andere boten, die ook allemaal willen profiteren van de gunstige wind.
We zijn ongeveer 12 uur onderweg als we flinke wind tegen krijgen, en dan willen we de motor starten. Die doet echter helemaal niets, en we vermoeden dat de startmotor stuk is. Midden in de nacht gaat Frank kijken en de startmotor vervangen met de reserve die we gelukkig bij ons hebben. Daarna start de motor gelukkig weer! De wind is ondertussen naar 30 knopen tegen gedraaid, deze wind zat niet in de wind voorspellingen en de 4 boten achter elkaar houden elkaar op de hoogte van alle problemen die ontstaan. Tegen de ochtend stoomt de Blue Roger allen weer voorbij en gaat geleidelijk de wind liggen. Dan hebben we een mooie rustige middag en avond, waarbij we langs de shipping lanes varen, langs alle boorplatformen, zeer indrukwekkend in het donker!
Daarna het laatste stuk overdag, we denken eerst dat we het niet dezelfde dag nog gaan halen en zetten de rem erop. Maar dan ontvangen we bericht van onze agent dat we best ’s nachts kunnen binnen varen en gaan we met vol tuig door, eindelijk weer wat zuidenwind! Om 20 uur zijn we vlak voor het Suez kanaal en we moeten naar de Yachtclub om aan te leggen en alles te regelen om uit te klaren en door het Suez kanaal te gaan. Eerst moeten we van de Suez channel authorities ankeren en 3 uur wachten, later weer niet ankeren en heel hard door varen. Bij de yachtclub staan onze agent ‘Prince of the Red Sea’ Captain Heebi en de harbourmaster Karkar al klaar om ons aan te leggen. Om 24 uur liggen we.
De 2 dagen daarna worden door de autoriteiten vooral gebruikt om het zeiljacht te meten en ons heel veel papieren in te laten vullen en ons veel dollars te laten betalen. Karkar levert ons diesel in jerrycans, dat mogen we tegen niemand zeggen. Verder probeert hij ons met alles te helpen maar altijd op Egyptische wijze, zijn hand geopend. We gaan een keer eten in een lokaal restaurant met een groepje zeilers. Het eten ziet er niet super aantrekkelijk uit, maar het smaakt prima, en het is ongeveer 35 cent per bord (om een indruk te krijgen van het lokale geld).
We liggen bij de ‘Yacht and Rowing Club’ van Suez, eigenlijk liggen we met de ‘Blue Roger’ gewoon aan het roeivlot. We vragen of er geroeid wordt, en leggen natuurlijk uit dat wij roeiers zijn. Meteen worden er roeicoaches opgetrommeld, en we mogen kennis met ze maken in de roeiloods. Tot onze verbijstering ligt de loods vol met de meest dure roeiboten, die je je maar kan voorstellen, zeker 20 Empachers en 5 Fillipi’s, van skifs tot achten, tevens 20 Concept 2 roeiergometers. De Filippi’s zijn zelfs nog in het plastic verpakt, zo nieuw is alles. Bij navraag wordt dit gefinancierd door de kanaal autoriteiten, we vermoeden dat de zeil- en roeiclub een overblijfsel is van het Britse verleden, en de financiering van de roeiboten uit de kanaalkas gaan kennelijk gewoon door. Gezien de armoede verder is dit onvoorstelbaar, en het ergste, er wordt helemaal niet geroeid, want ze mogen niet meer in het kanaal roeien!
Dan gaan we een dag naar de piramides van Gizeh. Deze trip valt nogal tegen, we gaan in een busje met zeven mensen van 3 boten. Daarbij de chauffeur, die de hele weg alleen maar aan het schreeuwen is in z’n telefoon met andere mensen. Tevens met de ‘guide’ die in het busje zit. Deze guide ‘Moustafa’ verteld niets over Cairo of de piramides, ook over het museum doet hij zijn mond niet open, we kunnen een guide nemen in het museum is zijn suggestie als we hem iets vragen. En als laatste hebben we een politie man ter bescherming in de bus, die met groot pistool in z’n spijkerbroek, ons moet begeleiden.
Het museum is zeer bijzonder, en we zien alle prachtige beelden, de tombes en oa. het dodenmasker van Toetanchamon.
Daarna gaan we lunchen bij de piramides. De ‘guide’ wil ons op een kameel hebben, dat kost 35 dollar pp., ongetwijfeld houdt hij daar ook iets aan over, slechts 3 van de 7 willen dat wel, wij niet, en daar doet hij zeer moeilijk over. Wij worden erg moe van deze man, die niets doet en overal geld voor vraagt. Wij lopen rond de piramides van Cheops en Chefren, gelukkig hebben we een boekje bij ons. Eén van de anderen wil nog naar de meest beroemde Moskee van Cairo, en daar worden we met veel moeite heen gebracht, onder strenge begeleiding…
Na al deze cultuur, gaan we met het busje en de schreeuwende chauffeur weer op weg terug. Er wordt als een dolle gereden, 130-140 km/uur en op de vierbaansweg geslingerd van rechts naar links. Halverwege plotseling rechts van ons op de tweede baan een spookrijder! Terwijl we er met 130 km. langs elkaar scheuren, komen we tot de conclusie dat dit het meest gevaarlijke is wat we de hele wereldreis gedaan, hebben tot nu toe.
Er wordt op weg terug gevraagd of we geld aan 'de guide' willen betalen, wij vinden het geen tip waard, maar we worden afgeperst! Als we geen geld geven kan hij onze tocht door het kanaal beïnvloeden. Als we bij onze boot komen (nadat we een kleine tip hebben gegeven) staat onze agent ons op te wachten, wat er aan de hand is, we moeten geld geven. We leggen uit wat in onze ogen een guide hoort te doen, verhalen vertellen over de cultuur, de koningen etc. Het wordt niet geapprecieerd , onzin, gewoon geld geven, want ze hebben ons naar de piramides gebracht (voor 80 dollar per stuk).
We knappen geheel af op Egypte. We zijn blij dat we weg kunnen de volgende dag, maar dat gaat niet door, volgens de agent warships (oorlogsschepen) in het kanaal, we mogen niet weg en pas een dag later om 5 uur ’s morgens kunnen we vertrekken.
Nadat de pilot bij ons aan boord is wordt het een mooie dag motoren met dezelfde 3 schepen (Koza, Jamboté en wij), we leggen halverwege het kanaal aan in Ismailia , dan ga je de dag daarop weer door. De pilot is boos, omdat hij te weinig tip krijgt (20 dollar en 4 pakjes sigaretten), gelukkig is dit duidelijk afgesproken met andere en eerdere zeilers. 20 dollar is het standaard bedrag, maar je wordt hier toch erg ongelukkig van al dat gezeur over geld. Ook een lijn aanpakken wanneer je je boot aanlegt, geeft een reactie “I want a gift”
Voor ons weer een uitzondering, want we moeten een dag blijven liggen wegens weer warships in het kanaal, en 2x havengeld betalen, als er zelfs maar de suggestie wordt gegeven dat wij toch buiten onze schuld moeten blijven liggen, wordt de havenmeester boos, betalen zullen we!
Dus daar liggen we dan, in afwachting voor het tweede stuk, hopelijk zijn we morgen 5 april in de Med, (de Middellandse Zee) wat zal dat heerlijk zijn…..
Blue Roger Blogs
01-06-2019 - Aankomst
25-05-2019 - Stoomschip Blue Roger
12-05-2019 - Terug in Spanje en Portugal
29-04-2019 - Met grote snelheid door de Middellandse Zee
19-04-2019 - Blue Roger terug in de Middellandse Zee
04-04-2019 - Terug in de Rode Zee, naar Suez.
09-03-2019 - Rode Zee
21-02-2019 - Van India naar Djibouti
03-02-2019 - Oversteek naar India
30-01-2019 - Thailand, één van de vele ware verhalen.
22-01-2019 - Mooi Thailand
09-01-2019 - Thailand, blog volgt over enige tijd.
26-12-2018 - Het ware verhaal op Langkawi.
22-12-2018 - Langkawi met Floor, Evelien, Martijn en Bowie.
14-12-2018 - Singapore en Maleisië
27-11-2018 - Eind van de Indonesië rally.
06-11-2018 - Het verhaal aan boord van Jan Willem en Marleen.
30-10-2018 - Belitung & Bangka
21-10-2018 - De orang-oetan
15-10-2018 - Bali en Bawean
12-10-2018 - Een droomreis. (Het ware verhaal van Ariëtte)
21-09-2018 - Flores, Sumbawa en Lombok
29-08-2018 - Het eiland Buton, Celebes.
21-08-2018 - Tifu op het eiland Buru
16-08-2018 - Spice Islands
03-08-2018 - Naar Indonesië
19-07-2018 - Op naar T.I.(Thursday Island)
14-07-2018 - Cairns
16-06-2018 - Whitsunday Islands en Magnetic Island.
04-06-2018 - Op weg naar de Whitsunday Islands
04-06-2018 - Het (ware) verhaal van Marjan en Theun.
22-05-2018 - In noordelijke richting langs de kust richting Fraser Island
14-05-2018 - Reparaties aan boord, familie aan boord
06-05-2018 - We are back!
03-11-2017 - Australië !
17-10-2017 - Nieuw Caledonië
05-10-2017 - Bula !
28-09-2017 - Het ware verhaal, deel 3;)
22-09-2017 - Tonga en naar Fiji
10-09-2017 - Walvissen
28-08-2017 - Oversteek van Bora Bora naar Niue.
15-08-2017 - De Society Islands (deel 2)
10-08-2017 - Society eilanden (deel 1)
24-07-2017 - Overtocht Tuamotus met gebroken verstaging
03-07-2017 - Markiezen
23-06-2017 - Pacific
20-05-2017 - Wachten in Panama
05-05-2017 - Cartagena
26-04-2017 - we staan in Zilt Magazine
24-04-2017 - Curacao
28-03-2017 - Naar de ABC eilanden
10-03-2017 - Naar het zuiden
25-02-2017 - Guadeloupe
12-02-2017 - St Kitts, Nevis en Antigua
30-01-2017 - Ontmoetingen
16-01-2017 - Het ware verhaal (deel 2)
15-01-2017 - Van Dominica en Guadeloupe naar Sint Maarten
11-01-2017 - Klussen op Martinique
03-01-2017 - In de Caribbean: Barbados en St Lucia
24-12-2016 - De oversteek over de Atlantische oceaan (4-21 december)
03-12-2016 - Voorbereidingen oversteek Atlantische oceaan
27-11-2016 - Tenerife en La Gomera
22-11-2016 - Het ware verhaal.... ;-)
19-11-2016 - De Canarische eilanden
11-11-2016 - De oversteek naar de Canarische eilanden
06-11-2016 - We pakken het weer op.
19-10-2016 - Een zwarte dag
05-09-2016 - In de Spaanse ria's
01-09-2016 - De eerste oversteek
28-08-2016 - Het buitenboord motortje
24-08-2016 - Kennismaking met Zuid Engeland
19-08-2016 - De eerste dagen
14-08-2016 - we zijn vertrokken
04-08-2016 - we maken plannen om te vertrekken
26-07-2016 - Huwelijksreis