Verslagen
Naar Indonesië
03-08-2018
We vertrekken donderdagmiddag 19 juli vanuit Thursday Island (Australië) richting Indonesië. Er doen talloze verhalen de ronde over de onverlichte vissersboten op zee en de netten waarin boten verstrikt kunnen raken. Ook op de VHF (marifoon ) wordt tussen de schepen gesproken hoe het beste te reizen, welke route te nemen. In het algemeen wordt aangenomen dat je niet teveel bij land moet zijn, omdat daar vissers zijn. Dus velen nemen een wijde boog om Papua New Guinea (Irian Jaya). Wij besluiten een vrij rechte route te nemen, waardoor we ook dichterbij de kant komen, maar wel veel sneller zullen zijn. Over de marifoon horen we de eersten die over een net varen (zonder schade). Vooral ’s nachts is dat spannend. Maar wij zien de vissersschepen goed en ook lichten van netten en we komen niet dicht in de buurt. Zelfs als we midden in een grote vloot van vissersboten terecht komen, blijken ze voor een deel toch AIS te hebben, en zien we ze toch ook goed met de radar.
(foto's: vissersschepen op zee en onverlichte visobstakels)
We hebben bij deze oversteek geen problemen gehad. We zeilen voor de wind, met een flinke stroom mee. Vlakbij ons voer ‘Randivag’ een Zweedse boot. Iets kleinere lengte, dus Frank wilde die passeren. De eerste dag zijn we ook flink op ze ingelopen, maar op een één of andere wijze kwamen we er niet langs. De boom moest dus ook regelmatig gewisseld worden om ‘nog sneller’ te gaan, we hebben 1 dag de boom wel 3x van bak- naar stuurboord gebracht en weer terug, dus iedere keer met z’n 2-en op het voordek en gedoe, maar we kunnen het nu wel razendsnel!
Bij aankomst op maandag, gelukkig vóór het donker, blijken er toch aardig wat schepen te zijn die wel schade hebben opgelopen door of de vissersnetten (gebroken zwaard bij catamaran), of de hoge golven (gebroken giek), heel vervelend voor ze. We zijn er gelukkig goed doorheen gekomen.
foto Blue Roger
Binnenkomst was op de Kai eilanden, bij het plaatsje Debut. We moesten eerst op de boot blijven met de gele vlag voor Quarantaine, Customs en Immigratie. Je mocht pas van boord als ze langs waren geweest. Het was zo georganiseerd dat er locale bootjes langs de boten zouden gaan om de respectievelijke douane ambtenaren hun werk te laten doen aan boord. Aangezien er wel 35 zeilboten binnen kwamen in een paar dagen, en de douane geen goed schema hadden bedacht, werd er willekeurig naar alle zeilboten gegaan. De consequentie is natuurlijk dat er boten vergeten worden, en er lagen bootjes dagen lang te wachten op Quarantaine dienst of Immigratie officers. En er waren mensen van boten die brutaal de douane naar hun boten loodsten.
Het hele dorp is opgetogen over de komst van zoveel boten. De vrouwen bij de standjes om gebakken banaan te verkopen, de kinderen die de dinghy’s kunnen aannemen bij de steiger, de kinderen van het dorp die langs de zeilboten varen met hun eigen bootjes, de taxi chauffeurs. De dag daarop gingen we met ‘Raya’ met een taxi naar het dorp Langur, voor de eerste belangrijke zaken: een ATM zoeken voor roepies (100.000 roepies is ongeveer 6 euro) en naar de groente-vis markt en de Telecom voor een sim kaart.
Vele hoogwaardigheidsbekleders komen naar Kai overgevlogen vanuit Djakarta, ze zijn van het ‘departement van toerisme’ of van ‘maritieme zaken’. Op 26 juli wordt de openingsceremonie gedaan in Debut en de inwoners zijn gelukkig met zoveel toeristen. Er worden goede geesten opgeroepen, we worden besprenkeld met coconutmelk, er wordt gedanst en er worden vele toespraken gehouden (in het Indonesisch) door alle belangrijke ambtenaren.
Daarna gaan we met bussen naar een vissersdorp in de buurt, waar we een lunch kopen (met coupons) en daar worden we opnieuw verwelkomt met dansen. Het eten daarna is lekker, veel vis, maar ook allerlei andere indonesische hapjes, zoals nasi (rijst), gebakken banaan, cassave. We komen daar een Nederlandse Indonesier tegen die 35 jaar in Amsterdam en Eindhoven heeft gewoon, en nu weer terug is op Kai. Hij heet Emil, en we praten veel over het leven in de Molukken. Later komt hij met zijn (aangenomen)kind bij ons aan boord.
Achter het dorp bevinden zich vissersschepen die nog steeds gebruikt worden. Grote netten rond een bootje (lijkt een huisje) die naar beneden worden gelaten, dan de lichten aan om de vissen te lokken, dan de netten omhoog met vis.
’s Avonds gaan we naar de zogenaamde ‘technische meeting’ voor de boten. We worden opnieuw vervoert met bussen naar Langur, ze hebben niet gerekend op zoveel mensen, dus er zijn te weinig bussen. Als we eindelijk aankomen, is de bijeenkomst al van start gegaan. Er wordt veel in het Indonesisch gesproken over de rally, over in- en uitklaren. Het levert meer onduidelijkheid op, dan helderheid, voor alle rally boten, maar we zijn wel overtuigd van de goede wil van de overheid. We zitten in lange rijen aan tafels te luisteren en moeten vervolgens ook aan lange rijen eten. Wij besluiten onze stoelen om te draaien zodat we gezellig met anderen aan een tafel zitten.
Tijdens het busvervoer heb je alle kans om met elkaar in contact te komen. Zo zitten we gepropt in de busjes. Zo spreken we over wie in de verschillende zeilboten zijn. We hebben het over de zeilervaring, hoelang we al samen zeilen of getrouwd zijn, de verschillende crew op de boten. Zo zegt Sandra op de 26e juli tegen iemand dat wij toevallig die dag 2 jaar getrouwd zijn, die uitspraak heeft later helaas nog consequenties….
Ondertussen worden de eerste ‘rallyperikelen’ ook al duidelijk. De boot ‘Hoey’ heeft 1 Australische schipper met 3 jonge onervaren crew uit Frankrijk en Brazilië bij zich. We hoorden al dat de autopilot niet werkte voordat ze vanuit Australie vertrokken, en dat allen de hele overtocht van 5-6 dagen moesten sturen over de oceaan, nu blijkt dat de schipper ook nog (zee)ziek werd aan boord en niet meer deed dan op bed liggen, zodat er tijdens de overtocht alleen door de onervaren crew moest worden gestuurd en gevaren in een boot, waar het één na andere probleem ontstond (schoot van grootzeil brak etc.). Ze waren helemaal kapot bij aankomst, en zijn van boord gestapt. Het Franse stel ging backpacken, de Braziliaanse stapte over naar een volgende boot. De boot ‘Storm’ heeft tijdens de overtocht z’n giek gebroken, en is geholpen tijdens de overtocht door de boot ‘Slow Flight’, met het moeizaam overtakelen van diesel.
We zouden een ‘eiland tour’ hebben de dag daarna en hebben eerst bijna 2 uur moeten wachten op de bussen, die ons daarna alleen naar een prachtig strand reden, waar we hebben gezwommen en gesnorkeld en vervolgens naar een restaurant hebben gereden. Het zag er niet heel appetijtelijk uit met viskoppen en vlees in de vitrine, maar het smaakte toch redelijk. Na terug komst bij de harbour moesten we ons snel klaarmaken voor het ‘gala diner’ in het dorp verderop. Frank en Sandra besloten toch maar redelijk netjes te gaan, met jurk en lange broek, in tegenstelling tot de meesten, die gewoon in hun short en hemdje naar de feestelijkheden gaan. We worden opnieuw vanuit de bus verwelkomt met dansen. En daarna op trommelmuziek begeleid door het hele dorp naar het strand, waar alle schoolklassen van jong tot oud een dansvoorstelling geven afgewisseld door Indonesische hoogwaardigheid bekleders die spreken. Prachtig om te zien. We blijken de eerste toeristen te zijn voor dat dorp, en ze vinden het prachtig .
Na de dansen kunnen we eten, en op een lange tafel wordt een buffet neergezet met als basis natuurlijk rijst met vis, zoete aardappel, zeewier, mimosabaadjes, gebakken banaan en andere ondefinieerbare lekkernijen. We durven niet alles te eten, uit angst voor darmproblemen. Het wordt geserveerd met water in flesjes.
Daarna kunnen we met het hele dorp dansen op de muziek, wat heel leuk is. Halverwege de avond wordt er plotseling omgeroepen dat er wat te vieren is en blijkt er tussen de ‘bezoekers’ een echtpaar te zijn die gisteren 2 jaar getrouwd waren… Frank en Sandra kijken elkaar aan, het zal toch niet… we worden naar voren geroepen en moeten voor het hele dorp en de rally mensen en de hoogwaardigheid bekleders dansen op een super slow liedje wat gezongen wordt door een zangeres. We worden toegejuicht en staan in het middelpunt, iedereen weet nu in ieder geval wie we zijn…daarna nog dansen met z’n allen. Een schrik maar wel mooie herinnering.
We gaan een dag met de Denen van ‘Alexandra’ en de Zweden van ‘Randivag’ met de taxi naar Tual om die stad te zien. Heel mooi om door die grotere stad te lopen. We eindigen op zoek naar een lunch restaurant. We willen niet weer naar hetzelfde restaurant (met de vissekoppen) en gaan naar het hotel waar we eerder waren. Het eten is goed als je niet de kip hebt besteld, zoals Lars en Sven van de andere boten, die was verschrikkelijk heet, terwijl ik nog vroeg in mijn beste Indonesisch of het niet ‘pedis’ was.
We gaan naar een ankerplek een paar eilanden verderop, we navigeren tussen de ondieptes, de riffen door. ‘Mirniy Okean' vaart samen met ons op.
We liggen 2 dagen aan een strand, wat totaal ongerept is. Dat wordt helemaal duidelijk als er, wanneer wij net op het strand zijn, een bootje uit een nabijgelegen dorp komt met tientallen schoolkinderen. Ze rennen over het strand naar ons toe, om ons te bekijken en aan te raken. Onze lichte huid wordt bestudeert, naast hun huid. Ze lachen en willen op de foto met ons.
’s Avonds een borrel bij ons aan boord voor de 5 schepen die op de ankerplek liggen. De gewoonte van deze borrels is, dat iedereen z’n eigen drinken (alcohol) meeneemt, en dat de hapjes vanuit de boot kunnen worden verzorgd. Het wordt gezellig en we blijven lang naborrelen met Carlos en Linda.
foto's op het strand: een grote schelp en Frank die een kleine palmboom laat zien.
We zijn ons aan het klaar maken voor de volgende oversteek naar Banda, de ‘spice-islands’
Blue Roger Blogs
01-06-2019 - Aankomst
25-05-2019 - Stoomschip Blue Roger
12-05-2019 - Terug in Spanje en Portugal
29-04-2019 - Met grote snelheid door de Middellandse Zee
19-04-2019 - Blue Roger terug in de Middellandse Zee
04-04-2019 - Terug in de Rode Zee, naar Suez.
09-03-2019 - Rode Zee
21-02-2019 - Van India naar Djibouti
03-02-2019 - Oversteek naar India
30-01-2019 - Thailand, één van de vele ware verhalen.
22-01-2019 - Mooi Thailand
09-01-2019 - Thailand, blog volgt over enige tijd.
26-12-2018 - Het ware verhaal op Langkawi.
22-12-2018 - Langkawi met Floor, Evelien, Martijn en Bowie.
14-12-2018 - Singapore en Maleisië
27-11-2018 - Eind van de Indonesië rally.
06-11-2018 - Het verhaal aan boord van Jan Willem en Marleen.
30-10-2018 - Belitung & Bangka
21-10-2018 - De orang-oetan
15-10-2018 - Bali en Bawean
12-10-2018 - Een droomreis. (Het ware verhaal van Ariëtte)
21-09-2018 - Flores, Sumbawa en Lombok
29-08-2018 - Het eiland Buton, Celebes.
21-08-2018 - Tifu op het eiland Buru
16-08-2018 - Spice Islands
03-08-2018 - Naar Indonesië
19-07-2018 - Op naar T.I.(Thursday Island)
14-07-2018 - Cairns
16-06-2018 - Whitsunday Islands en Magnetic Island.
04-06-2018 - Op weg naar de Whitsunday Islands
04-06-2018 - Het (ware) verhaal van Marjan en Theun.
22-05-2018 - In noordelijke richting langs de kust richting Fraser Island
14-05-2018 - Reparaties aan boord, familie aan boord
06-05-2018 - We are back!
03-11-2017 - Australië !
17-10-2017 - Nieuw Caledonië
05-10-2017 - Bula !
28-09-2017 - Het ware verhaal, deel 3;)
22-09-2017 - Tonga en naar Fiji
10-09-2017 - Walvissen
28-08-2017 - Oversteek van Bora Bora naar Niue.
15-08-2017 - De Society Islands (deel 2)
10-08-2017 - Society eilanden (deel 1)
24-07-2017 - Overtocht Tuamotus met gebroken verstaging
03-07-2017 - Markiezen
23-06-2017 - Pacific
20-05-2017 - Wachten in Panama
05-05-2017 - Cartagena
26-04-2017 - we staan in Zilt Magazine
24-04-2017 - Curacao
28-03-2017 - Naar de ABC eilanden
10-03-2017 - Naar het zuiden
25-02-2017 - Guadeloupe
12-02-2017 - St Kitts, Nevis en Antigua
30-01-2017 - Ontmoetingen
16-01-2017 - Het ware verhaal (deel 2)
15-01-2017 - Van Dominica en Guadeloupe naar Sint Maarten
11-01-2017 - Klussen op Martinique
03-01-2017 - In de Caribbean: Barbados en St Lucia
24-12-2016 - De oversteek over de Atlantische oceaan (4-21 december)
03-12-2016 - Voorbereidingen oversteek Atlantische oceaan
27-11-2016 - Tenerife en La Gomera
22-11-2016 - Het ware verhaal.... ;-)
19-11-2016 - De Canarische eilanden
11-11-2016 - De oversteek naar de Canarische eilanden
06-11-2016 - We pakken het weer op.
19-10-2016 - Een zwarte dag
05-09-2016 - In de Spaanse ria's
01-09-2016 - De eerste oversteek
28-08-2016 - Het buitenboord motortje
24-08-2016 - Kennismaking met Zuid Engeland
19-08-2016 - De eerste dagen
14-08-2016 - we zijn vertrokken
04-08-2016 - we maken plannen om te vertrekken
26-07-2016 - Huwelijksreis